MANU

O documentalista belga Manu Bonmariage é un dos pioneiros do cine directo europeo, famoso polos seus programas de culto como Strip-Tease. En Manu, a súa filla Emmanuelle lévanos a unha viaxe lúdica e íntima a través da súa vida e do seu traballo. Polo camiño, pai e filla discuten animadamente sobre a vida, a paternidade e o cine. Manu, que sempre preferiu agocharse detrás da cámara, ábrese finalmente e comparte as súas lembranzas, os seus segredos e os seus temores. Aos 77 anos, o audaz cineasta non perdeu nada do seu enxeño, da súa teimosía e da súa mente observadora. Tenro e feroz a un tempo, o diálogo entre pai e filla xorde nunha alegre reflexión sobre o cine, a autenticidade, a ética humana e a memoria. E aínda que ten Alzheimer, Manu dispara implacablemente un próximo proxecto cinematográfico e logra crear unha vantaxe traxicómica para a súa doenza.

Crítica Cineuropa

A enfermidade do Alzheimer é mostrada neste documental da maneira máis cinematográfica posible: Manu Bonmariage, o cineasta protagonista, non lembra na sala de montaxe a escena que acaba de engadir, polo que a finalización do seu ultimo filme semella moi complicada. A sala de edición como poderoso símil da memoria e as escenas como lembranzas que non teñen ligazón unhas coas outras. Pero este non é un filme sobre a enfermidade, senón sobre a celebración dunha vida gloriosa: a dun realizador pletórico de inventiva e vitalidade. A súa filla deixa testemuño rodando este filme vibrante sobre o legado dun cineasta empeñado en non alterar os feitos e rodar a vida tal cal é. Empresa condenada ao fracaso tal e como a súa filla descobre unha e outra vez, pero tanto máis valiosa nun presente cinematográfico cheo de posuidores de verdades absolutas. E o máis importante de todo é que o filme abre o apetito por procurar a obra de Manu Bonmariage, cineasta esquecido por todos, incluso por el mesmo.