CENIZA NEGRA (LAND OF ASHES)

Selva, unha adolescente dunha vila costeira do Caribe, vive nunca casa húmida rodeada de vexetación. Mentres atravesa unha idade que non comprende, tenta manterse unida á familia, pero isto resulta cada vez máis complicado: os seus pais desaparecen e o seu avó delira cunha cabras inexistentes ao tempo que comeza a deixarse morrer. Entre paisaxes imaxinarias e sombras misteriosas, Selva cuestiónase se debería axudar o avó a cumprir o seu desexo, aínda que isto signifique ter que atravesar soa os seus últimos momentos da infancia.

Crítica Cineuropa

Ceniza negra posúe, ademais dunhas imaxes nocturnas cheas de beleza e electricidade, un dos duelos de insultos máis ricos e divertidos vistos no cinema. O filme costarriqueño de Sofía Quirós mostra unha adolescente que vive rodeada de espíritos e presenzas de carácter máis ben pacífico e un vellísimo avó sempre de bo humor pero que, aínda así, quere deixarse morrer (seica para reunirse co outro mundo dun xeito máis permanente). A convivencia harmónica do plano terreal e espiritual é un dos logros deste filme estraño e xovial que mostra os lazos dos vivos con amor profundo e a presenza da morte con normalidade (algo do que os galegos sabemos ben).